‘Een beperking wordt hier niet als een probleem gezien’

Willem Senior begeleider

Bedrijfsleider Willem Snijders
Functie
Senior/coördinerend begeleider van volwassenen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH)

In de lunchroom waar Willem bedrijfsleider van is, werken mensen met een beperking of psychische problemen. “Ze worden hier niet weggestopt in een hoekje. Als iets niet lukt, dan gaan we op zoek naar een creatieve oplossing.”

“Toen deze lunchroom werd opgericht, werkten er alleen mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Dat is later uitgebreid naar mensen met een licht verstandelijke beperking en mensen met psychische problemen. Dat gaat heel mooi samen: ze hebben allemaal andere dingen die ze lastig vinden, en kunnen elkaar daarmee helpen. Zo had iemand met psychische problemen moeite om klanten aan te spreken, en een collega met een verstandelijke beperking moeite om overzicht te houden. Samen waren ze een prima team.

Meedenken

Het mooie is dat deze lunchroom een open deur is naar de maatschappij. Mensen worden niet in een hoekje weggestopt. Ze functioneren hier goed en hun beperking wordt niet als een probleem gezien. Ze denken mee over gerechten die we serveren, over de inrichting van de zaak. En ondertussen hebben ze contact met mensen die geen beperking hebben: onze gasten.

Twee mannen bakken eieren
Eieren bakken; de medewerkers (cliënten) maken alle gerechten en de begeleiding ondersteunt daar waar nodig
Twee mannen doen de afwas
Afwassen, want dat hoort er ook bij ;)

Ik help waar dat nodig is. Dat is soms in de keuken, soms in de bediening, en op andere momenten doe ik administratie of voer ik gesprekken met mensen over hoe het met hen gaat. Elke dag is anders en ik moet snel kunnen schakelen, want er kan elk moment iets gebeuren dat mijn aandacht nodig heeft. Dat maakt het werk heel gaaf.

Dansende koffie

Soms ben ik bezig met het oplossen van praktische problemen. Daar is nog wel eens veel creativiteit voor nodig. Een medewerker kon bijvoorbeeld door haar hersenletsel ‘latte macchiato’ niet uitspreken. Daarom besloten we om dat op de menukaart ‘dansende koffie’ te noemen. Dat kon zij wel uitspreken. Maar ik heb ook wel eens een medewerker met psychische problemen die begint over zelfmoord, dan moet ik in gesprek met behandelaren om diegene de juiste hulp te kunnen bieden.

Mensen werken hier vaak met veel plezier. Sommigen doen dit als dagbesteding, die hebben niet het doel om hierna ander werk te gaan doen, en dat is prima. Maar er zijn er ook die doorstromen naar een betaalde baan. Als dat gebeurt en ik hoor dat ze gelukkig zijn op hun nieuwe plek, dan vind ik dat geweldig.”

Man pakt broodjes in in doos, andere man kijkt lachend toe
Inpakken van de bezorgbroodjes